تدفین در دوره اشکانی

تدفین در دوره اشکانی : در شرق سرزمین اشکانیان در محلهایی چون نسا و سغد استودانهای سفالی برای دفن اموات استفاده میشده است. کاوشگران روسی گور معبد هایی نیز در نسا گزارش کرده اند. در غرب سرزمین اشکانی دفن اجساد در دیوار و کف خانه خشتی مرسوم بود. جسد کودکان در خمره یا دیگ کوچک قرار میگرفت و دفن میشد. تابوتهای سفالی و چوبی نیز استفاده میشدند.

در سلوکیه گورهای خانوادگی استفاده میشد که اجساد درون تابوتهای وان مانند قرار میگرفتند. در الحضرساختمانهای چهارگوش برای دفن اموات استفاده میشد. در پالمیر برجهایی مانند برج خاموشی زرتشتیان و آرامگاههای زیر زمینی استفاده میشدند. در شوشتر گورهای سردابه ای و تابوت استفاده میشد و در شوش از تابوت استفاده میکردند. در کنگاور سه مدل تدفین تابوت، گور دخمه و گور خمره استفاده شده است. دشت مغان گور خمره ای استفاده میشد. در پارک طاق بستان نیز یک گورستان وسیع گور خمره ای یافت شده است. در همدان تعداد زیادی گور خمره و تابوت کشف شده است. در مریوان گورستان گور خمره ای بسیاری در اطراف دریاچه یافت شده است.

خلاصه:

• اشکانیان اجساد خود را دفن می کردند و در کنار آنها اشیایی قرار می دادند.

• گاهی افراد را انفرادی و گاهی جمعی دفن می کردند.

• برای دفن اجساد جهت خاص را رعایت نمی کردند.

• اشیایی که کنار اجساد می گذاشتند مربوط به زندگی روزمره متوفی بود.

• اشیای هدیه شده به جسد اکثرا در کنار تابوت قرار می گرفتند.

• اجساد را هم در تابوت هم در خاک و هم در گورهای سنگی قرار می دادند.

• اجساد هم به صورت کشیده هم به صورت جمع شده و هم به صورت طاق باز دفن می شدند.