تومولوس ها در دفینه یابی

تومولوس (تل خاکی) و فراز تپه های باستانی:

یکی از مهمترین جاها برای دفن می باشند. ما در اینجا به شرح و توضیح ساختار داخلی تومولوس ها و تپه های باستانی نخواهیم پرداخت. برای دفن کنندگان بیرون و اطراف نزدیک این محل ها خیلی مهم هستند.
نه تنها دفن کنندگان گنج، بلکه سازندگان تل خاکی هم که به فکر پیدا کردن جایی بهتر از تل خاکی برای پنهان کردن اموالشان می افتادند، عقلشان به جایی بند نمی شد، زیرا تل خاکی ها را رومی ها نیز مثل بسیاری دیگر از قبایل درست می کردند، بیزانس ها به عنوان بزرگترین غارتگران تاریخ، تل خاکی های ساخته شده در زمان قدیم و نیز تل خاکی های ساخته شده در دوره معاصرشان را به سبب تنگناهای اقتصادی غارت و چپاول می کردند به همین خاطر بود که در اواخر دوره بیزانس در داخل تل خاکی ها فقط و فقط جسد مرده قرار داده می شد، هدایای آن نیز در نقطه ای مخفی در اطراف نزدیک آن پنهان می شد.
با همین منطق، انسانهای دوره پایانی بیزانس ، با توجه به محل تل خاکی و تپه های باستانی مکانی را در نزدیکی آن برای مخفی کردن پول هایشان در نظر می گرفتند. زیرا این مکان ها هرگز تخریب و یا جا به جا نمی شدند.
چیز دیگری را هم که جستجو گران گنج باید بدانند این است که نه در دوره ای که تومولوس ها ساخته شدند بلکه سالها بعد از آن ساکنین منطقه برای دفن کردن طلا و پول های خود به طور یقین با توجه به آن حرکت می کرده اند. در اطراف تومولوس ها معمولا درختانی با عمر دراز همچون بلوط و عرعر وجود دارند، یا در همان منطقه یک رود روان و یا تپه طبیعی که بتوان از آن به عنوان نقطه ثابت استفاده کرد وجود دارد. در چنین اراضی، افراد مصمم به فن طلا و پول به دنبال تشکیل سه ضلعي خود می گردند و مسافت را نیز اکثرا با قدم محاسبه می کنند. چنانچه نقشه و چیزی شبیه آن در دست نباشد، در اطراف تل خاکی ها از این نظر باید بررسی شده و مناطق مذکور خارج از شک و شبهه نباشند. امروزه نیز اگر انسانها به جای خراب کردن تل خاکی ها (تپه های دست ساز) سعی در جستجوی اطراف آنها بکنند، کاری بدون ریسک و دردسر را انجام داده اند. چنین فعالیتی هایی با مجوز نیز قابل انجام بوده و به آثار تاریخی مان نیز صدمه نمی زند.