کتیبه ها و نسخه های گنج (گنج نامه ها)

 گنج نامه ها اکثرا روی سنگ است و بعد از آن به ترتیب روی پوست آهو و پوست گاو و گنج نامه های مهم که درباری بوده است بعد از سنگ بیشتر روی پوست کرگدن می باشند. ولی اکثر گنج نامه ها روی پشم حکاکی می شده است. بیشتر نوشته های روی پوست را داغ می کردند و جوهرهای مخصوصی بود که قابل شستشو بود و آب آنها را از بین نمی برد که اکثر نوشته های روی پوست با این جوهر نوشته می شده است.

 بعضی اوقات نوشته هایی رو میبینیم روی پوست که با خون نوشته شده است.
اکثر نوشته های روی پوست با خون گنج نامه یا نسخه نیست و بیشتر آنها دعا هست و جزو طلسمات محسوب می شود و اکثرا با خون کفتر نوشته می شده است.. پس این مورد را اشتباه نکنیم.
پوستها در زمان خود دباغی می شدند و مواد مخصوصی مانند رزین و روغن به آنها می خورده است که عمر پوست رو بالا میبرده و مقاومت آن را بسیار زیاد می کرده.. این پوستها اگر در جای مناسب نگهداری شوند تا پنج هزار سال عمر می کنند.
پوست ها را اکثرا در جای خشک یا داخل نی نگهداری می کردند و دوسر آن می بستند و هرچه به پوست هوای کمتری برخورد کند سالم تر میماند و عمر آن طولانی ترر می شود. ولی باز هم می گوییم که ۸۰درصد گنج نامه های دفینه روی سنگ نوشته می شده است.